انواع بازار مالی (دلالان، کارگزاران، صرافی ها)

در این محتوا با انواع بازار مالی ( دلالان، کارگزاران، صرافی ها) آشنا میشوید. همچنین نحوه معامله در بازارهای دلال، بازارهای کارگزار و صرافی را با هم مورد بررسی قرار میدهیم. در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.

در مورد سامانه افزایش سرمایه بیشتر بدانید.

انواع بازار مالی دلالان، کارگزاران، صرافی ها

در مبادله دارایی، چندین نوع بازار مختلف برای تسهیل تجارت وجود دارد. انواع بازار مالی تحت مکانیسم های معاملاتی متفاوتی عمل می کند که بر نقدینگی و کنترل تأثیر می گذارد.

انواع  بازار مالی اصلی عبارت هستند از :

• دلالان بدون نسخه

• کارگزاران

• صرافی ها

در مورد نرم افزار مدیریت امور سهام و سهامداران بیشتر بدانید.

بازارهای دلالان

یک بازار دلال با فروشنده ای کار می کند که هم برای خریداران و هم برای فروشندگان به عنوان طرف مقابل عمل می کند. فروشنده قیمت ها را برای اوراق بهادار مورد نظر تعیین می کند. سپس درخواست می کند و با هر سرمایه گذاری که مایل به پذیرش آن قیمت ها باشد معامله خواهد کرد. اوراق بهادار فروخته شده توسط معامله گران گاهی اوقات به عنوان معاملات خارج از بورس (OTC) شناخته می شود.

با انجام این کار، فروشنده نقدینگی را در بازار به قیمت یک حق بیمه کوچک فراهم می کند. به عبارت دیگر، فروشنده ها اغلب قیمت های پیشنهادی را کمتر از بازار تعیین می کنند و قیمت ها را بالاتر می خواهند. اسپرد بین این قیمت ها سودی است که فروشنده کسب می کند. در مقابل، فروشنده ریسک طرف مقابل را تقبل می کند.

در مورد تحلیل بازار بخوانید.

بازارهای دلال در سهام کمتر رایج است. اما بیشتر در اوراق قرضه و ارز رایج است. بازارهای معامله گر نیز برای قراردادهای آتی و اختیار معامله یا سایر قراردادها و مشتقات استاندارد شده مناسب هستند. در نهایت، بازار ارز معمولاً از طریق دلال ها اداره می شود و بانک ها و صرافی ها به عنوان واسطه معامله گر عمل می کنند.

از بین سه نوع بازار، بازار دلال معمولاً نقدشونده ترین بازار است.

در مورد نرم افزار مدیریت امور سهام بیشتر بدانید.

بازارهای کارگزاران

یک بازار کارگزار با یافتن طرف مقابل هم برای خریداران و هم برای فروشندگان عمل می کند. هنگامی که معامله‌گران به عنوان طرف مقابل عمل می‌کنند، تأخیر کارگزاران در یافتن طرف مقابل مناسب منجر به نقدینگی کمتر در بازارهای دلالی می‌شود. به طور سنتی، بازارهای سهام، دلالی بودند. در اینجا کارگزاران بورس سعی می کنند طرف مقابل مناسبی برای مشتری خود در محل معاملات پیدا کنند.

در مورد سامانه جامع تحلیل بازار بخوانید.

بازارهای کارگزار برای انواع اوراق بهادار، به ویژه آنهایی که انتشار اولیه دارند، استفاده می شود. برای مثال، یک IPO معمولاً از طریق یک بانک سرمایه‌گذاری راه‌اندازی می‌شود که این موضوع را در تلاش برای یافتن مشترکین کارگزاری می‌کند. این نیز برای صدور اوراق قرضه جدید مشابه است. در نهایت، بازارهای واسطه ای نیز برای محصولات سفارشی مناسب هستند.

در مورد آرشیو اسناد الکترونیک بخوانید.

بازارهای صرافی ها

از بین انوع بازار مالی، صرافی خودکارترین بازار است. اما اگر هیچ خریدار و فروشنده ای نتواند به واسطه قیمت با یکدیگر ملاقات کند، هیچ معامله ای انجام نمی شود. امروزه بازار سهام دیگر یک بازار دلالی نیست. زیرا به یک بورس خودکار تبدیل شده است. معاملات بر اساس دفترچه های سفارشی انجام می شود که خریداران را با فروشندگان مطابقت دهد.

مزیت صرافی فراهم کردن یک مکان مرکزی برای خریداران و فروشندگان است تا طرف مقابل خود را پیدا کنند. صرافی ها خودکار هستند و نیازی به واسطه یا واسطه ندارند.

بورس ها برای اوراق بهادار استاندارد مناسب ترین هستند. اینها شامل سهام، اوراق قرضه، قراردادهای آتی و اختیار معامله هستند. بورس ها معمولاً ویژگی هایی را برای اوراق بهادار معامله شده در بورس مشخص می کنند.

در مورد نرم افزار سهام بیشتر بدانید.

ویژگی های بازارهای صرافی

• اندازه یا وسعت قرارداد یا لات

• اجرای قرارداد / ماه های معاملاتی

• تیک سایز

• شرایط تحویل

• کیفیت

در مورد نرم افزار افزایش سرمایه بیشتر بدانید.

شرایط تحویل و کیفیت در بورس اوراق بهادار و بورش اوراق قرضه رایج نیست. در بورس فقط اندازه قرارداد و تیک و همچنین اجرای قرارداد موجود می باشد. اندازه های قرارداد ممکن است به حداقل خرید نیاز داشته باشد. به عنوان مثال، یک سهام ممکن است فقط در تعداد ۱۰۰ تایی در یک بورس خاص خریداری شود. اندازه تیک معمولاً پایین‌ترین واحد پول است. در بورس های آمریکا کمترین تیک قیمت یک سنت است. اندازه تیک قرارداد تحت این ترتیب پس از آن ۱ دلار (۰٫۰۱ دلار در ۱۰۰ سهم در هر لات) خواهد بود.

در مورد نرم افزار مدیریت الکترونیک اسناد بخوانید.

شرایط تحویل و کیفیت به طور مناسب تری در بورس کالا و با مشتقات شامل دارایی هایی که این ویژگی ها را دارند استفاده می شود. به عنوان مثال، طلا و الماس دارای کیفیت و درجه بندی هستند. علاوه بر این، دارایی فیزیکی باید به شکل قابل تحویل به خریدار یا دارنده قرارداد باشد. این ویژگی ها توسط بورس مشخص می شود.