نمونه های اختیار معامله (آپشن یا گزینه)

نمونه های گزینه یا اختیار معامله در این محتوا آورده شده است.  بیایید فرض کنیم که شاخص S&P 500 که متشکل از شرکت های بزرگ در ایالات متحده است، در حال حاضر دارای قیمت اعتصابی ۳۵۰۰ دلار است.

شما معتقدید بعد از ۱ ماه افزایش شاخص وجود دارد اما اینقدر سرمایه ندارید. در این صورت، شما گزینه تماس call (خرید) را بر اساس شاخص S&P 500 با پرداخت ۳۰ دلار حق بیمه خریداری می کنید. با پرداخت ۳۰ دلار برای این گزینه یا اختیار معامله، پس از ۱ ماه این حق را خواهید داشت که شاخص S&P 500 را با قیمت ۳۵۰۰ دلار خریداری کنید. اگر بعد از ۱ ماه شاخص ۳۸۰۰ دلار باشد، مبلغ ۳۰۰ دلار (۳۸۰۰ – ۳۵۰۰) از این تراکنش دریافت خواهید کرد. از آنجایی که ۳۰ دلار حق بیمه پرداخت کرده اید، سود خالص شما ۲۷۰ دلار خواهد بود.

فرض کنید پیش بینی شما اشتباه بود و شاخص به ۳۳۰۰ دلار سقوط کرد. در این صورت ضرر شما به حق بیمه ای که پرداخت کرده اید یعنی ۳۰ دلار محدود می شود.

اختیار معامله فروش چگونه انجام می شود؟

بیایید قیمت فعلی طلا در هر اونس را ۱۷۰۰ دلار فرض کنیم. از سوی دیگر، شما انتظار کاهشی برای اونس دارید. در این صورت می توانید با پرداخت ۲۰ دلار حق بیمه، گزینه فروش را خریداری کنید. به این ترتیب پس از ۱ ماه حق فروش اونس طلا را به قیمت ۱۷۰۰ دلار خواهید داشت.

انتظار شما درست بود و قیمت اونس بعد از ۱ ماه به ۱۶۰۰ دلار کاهش یافت. در این صورت، یک پرداخت تسویه حساب ۱۰۰ دلاری (۱۷۰۰ – ۱۶۰۰) دریافت خواهید کرد. از آنجایی که ۲۰ دلار حق بیمه پرداخت کرده اید، سود خالص شما ۸۰ دلار خواهد بود.

انواع گزینه ها یا اختیار معامله چیست؟

انواع آپشن به دو دسته call و put تقسیم می شوند. برای این انواع که به نام های call (خرید) و put (فروش) نیز شناخته می شوند، دو طرف وجود دارد. خریدار و فروشنده. به همین دلیل، چهار موقعیت مختلف در معاملات اختیار معامله وجود دارد:

• خرید گزینه تماس (تماس طولانی)

• فروش گزینه تماس (تماس کوتاه)

• خرید گزینه فروش (طولانی)

• فروش اختیار فروش (کوتاه مدت)

در هر دو نوع اختیار، بدهی های حق بیمه از حساب دارنده موقعیت خرید در تاریخ انجام معامله (روز T) جمع آوری می شود. حق بیمه دریافتنی صاحب موقعیت کوتاه یک روز پس از تاریخ معامله (T+1) به حساب وی واریز می شود. در حالی که قیمت حق بیمه با توجه به عرضه و تقاضا در بازار تعیین می شود، قیمت حق بیمه اعم از اعمال یا عدم اعمال حق، مسترد نمی شود.

بیشتر بخوانید: مفهوم زمان در بازار سهام به چه معناست؟ (Time)

حالا بیایید گزینه های call و put را جداگانه بررسی کنیم:

گزینه call (خرید) چیست؟

در اختیار خرید، خریداران، یعنی سرمایه‌گذارانی که دارای موقعیت خرید طولانی هستند، حق دارند یک دارایی پایه مشخص را با قیمت اعتصاب در تاریخ سررسید خریداری کنند.

در اختیار خرید، فروشندگان، یعنی سرمایه گذارانی که دارای موقعیت خرید کوتاه هستند، موظفند یک دارایی پایه مشخص را به قیمت اعتصاب در تاریخ سررسید بفروشند.

برای درک اینکه یک گزینه یک گزینه فراخوانی است، می توانیم آن را از حرف A در کد آن بفهمیم.

مثالی از این ساختار کد: O_EURUSD_1123_A_1.05

در برخی از ساختارهای کد، حرف A (گزینه نوع آمریکایی) نوع گزینه را نشان می دهد. در این کدها از حرف C (تماس) فهمیده می شود که گزینه تماس وجود دارد. برای مثالی از این ساختار کد: O_XXXXXXA1223C1030

در یک موقعیت تماس طولانی، سرمایه گذار انتظار یک روند صعودی در دارایی پایه را دارد. اگر سرمایه‌گذار می‌خواهد این موقعیت را تا سررسید حفظ کند، قیمت دارایی پایه باید حداقل به اندازه حق بیمه پرداختی برای گزینه در ابتدا باشد.

در موقعیت کوتاه مدت، سرمایه گذار انتظار روند نزولی در دارایی پایه دارد.

گزینه قرار دادن put (فروش) چیست؟

اختیار خرید به خریدار، یعنی سرمایه‌گذارانی که موقعیت خرید طولانی دارند، این حق را می‌دهد که دارایی پایه را به قیمت اعتصاب در تاریخ سررسید بفروشند.

اختیار فروش، تعهدی را بر فروشنده، یعنی سرمایه گذارانی که موقعیت فروش کوتاه دارند، تحمیل می کند که دارایی پایه را به قیمت اعتصاب در تاریخ سررسید بفروشند.

برای درک اینکه یک گزینه یک گزینه put است، می توانیم آن را از حرف S در کد آن بفهمیم. برای مثالی از این ساختار کد: O_EURUSD_1123_S_1.05

در برخی از ساختارهای کد، حرف P (put) نشان می دهد که یک گزینه put است.

برای مثالی از این ساختار کد: O_XXXXXXA1223P1030

خریدار یک اختیار خرید، دقیقاً با طرز فکری مخالف خریدار اختیار خرید، وارد معامله می شود. به دست آوردن حق فروش با قیمت اعتصاب معین نشان دهنده این انتظار است که دارایی پایه در سررسید کمتر از قیمت اعتصاب قیمت گذاری شود. علاوه بر این، به این معنی است که حق دارد محصولی را با قیمت بالاتر به فروشنده اختیار فروش بفروشد که می توانست در تاریخ سررسید آن را ارزان تر از بازار نقدی خریداری کند. لذا حق دریافت وجه از این تسویه حساب را دارد.

انواع گزینه ها یا اختیار معامله چیست؟

دو نوع مختلف از گزینه ها در بازار آپشن وجود دارد. اینها؛ آنها به عنوان انواع اروپایی و آمریکایی ذکر شده اند.

گزینه های نوع اروپایی؛ سرمایه گذار خریدار فقط می تواند در مدت زمانی که بورس در تاریخ سررسید تعیین می کند، استفاده کند.

از سوی دیگر، اختیار معامله به سبک آمریکایی، در هر زمانی بین تاریخ خرید اختیار معامله توسط خریدار و سررسید آن قابل اعمال است.

بیشتر بخوانید: نرم افزار اسناد

مزایای سرمایه گذاری در آپشن ها یا اختیار معامله ها چیست؟

اگرچه گزینه ها ابزار پیچیده ای در نظر گرفته می شوند، اما دارای چندین مزیت سرمایه گذاری هستند. مدیریت ریسک در این میان حرف اول را می زند. به لطف گزینه ها، آنها مزیت محافظت در برابر تغییرات غیرمنتظره قیمت ها را ارائه می دهند.

آنها همچنین هزینه مبادله پایینی دارند. آنها این فرصت را ارائه می دهند که فقط از تغییرات قیمت بدون خرید خود دارایی پایه سود ببرند. مزیت دیگر این است که آنها گزینه های استراتژی مختلفی را ارائه می دهند. به لطف آپشن ها، می توانید با توجه به انتظارات قیمتی در بازار، گزینه های مختلف سبد را ایجاد کنید.

با استفاده از قدرت اهرمی موثر گزینه ها می توان با سرمایه گذاری کمتر به سودهای جدی دست یافت. همچنین می توانید با فرصت کوتاه موقعیت، فرآیند سرمایه گذاری انعطاف پذیرتری داشته باشید. در گزینه‌ها، ضرر از نظر تئوری به حق بیمه پرداختی محدود می‌شود.

در نهایت، در گزینه ها، شما این فرصت را دارید که در هر زمان موقعیت را بدون نیاز به صبر کردن برای تاریخ انقضا ببندید.

ریسک های سرمایه گذاری در اختیار معامله یا گزینه ها چیست؟

از آنجایی که گزینه ها محصولات اهرمی هستند، ریسک اصلی آنها نسبت اهرمی آنها است. در حالی که نسبت های اهرمی هزینه های مبادله را کاهش می دهند، اندازه زیان را نیز افزایش می دهند. این ریسک نامحدودی دارد، به ویژه برای دارندگان موقعیت های کوتاه.

یکی دیگر از ریسک‌های سرمایه‌گذاری در گزینه‌ها این است که اگر سود در طول دوره نگهداری افزایش نیابد، سرمایه‌گذار ممکن است متحمل ضرر شود، زیرا ارزش آنها در پایان سررسید بازنشانی می‌شود.

اختیار معامله، که ابزارهای مشتقه هستند، محافظت در برابر خطرات را ارائه می دهند و گاهی اوقات خطر ضرر در حرکات سفته بازانه را به همراه دارند. این که با نقدینگی پایین و کمبود عمق معامله می شوند نیز به عنوان عوامل خطر ظاهر می شوند.

عوامل موثر بر اختیار معامله حق بیمه و قیمت گذاری چیست؟

عوامل مختلفی در بازار وجود دارد که بر حق بیمه آپشن تأثیر می گذارد. مهمترین آنها قیمت جاری دارایی پایه، تفاوت بین دارایی پایه و قیمت معامله، زمان باقی مانده تا تاریخ معامله و نوسانات دارایی پایه است. می توانیم اثرات این عوامل را به صورت زیر فهرست کنیم:

با افزایش قیمت دارایی پایه، قیمت اختیار خرید افزایش می یابد – و قیمت اختیار فروش کاهش می یابد.

در افزایش قیمت اقدام، ارزش اختیار خرید کاهش می‌یابد – ارزش اختیار خرید افزایش می‌یابد.

با افزایش تعداد روزهای سررسید، قیمت اختیار خرید و فروش افزایش می یابد.

هر چه گزینه به انقضا نزدیکتر باشد، ارزش آن کمتر می شود.

با افزایش نوسانات دارایی پایه، ارزش گزینه ها افزایش می یابد.

در افزایش نرخ بهره، ارزش اختیار خرید افزایش می یابد – ارزش اختیار خرید کاهش می یابد.

همچنین در اختیارات سهام، با افزایش سود پرداختی توسط شرکت تا سررسید، ارزش اختیار خرید کاهش و ارزش اختیار فروش افزایش می‌یابد.

بیشتر بخوانید: اختیار معامله در میان محصولات مشتقه چیست؟

نرم افزار مدیریت امور سهام برای مدیریت سبد سهام شما طراحی شده است. با کلیک بر روی هر یک از کلمات زیر به صفحه اصلی نرم افزار امور سهام دسترسی داشته باشید.

برنامه سهامداران، نرم افزار سهامداری، نرم افزار امور سهام و سهامداران . نرم افزار امور سهام، برنامه مدیریت امور سهام، نرم افزار مدیریت امور سهام، برنامه تحلیل سهام . نرم افزار مدیریت امور سهام، نرم افزار امور سهامداری، نرم افزار سهامداران، نرم افزار سهام، نرم افزار خرید سهام . برنامه پیش بینی قیمت سهام، برنامه پیشنهاد بهترین سهام، برنامه مدیریت سبد سهام، برنامه ردیابی سهام، اپلیکیشن ردیابی سهام، نرم افزار مدیریت سهام

برچسب‌ها:نمونه های اختیار معامله (آپشن یا گزینه)